കടല്‍പ്പാലം തീരുന്പോള്‍

അവിടെ,
ആ ബിന്ദുവില്‍
കടല്‍പ്പാലം തീരുകയാണ്.

എന്താണ് കാലുകളിടറാത്തതെന്നത്
എന്നത് പഴകിയ ബിംബം.
അപായച്ചങ്ങലയില്‍ തൂങ്ങിയാടുന്ന‌
എന്‍റെ ഏകാന്തത.
മനസിലിടിക്കുന്ന കാടന്‍ സംഗീതം
പതിവു വിട്ട്
ബെല്ലി ജോയല്‍ പോലെ ശാന്തം.

ജീവിതം,
ഹസ്തരേഖാ ശാസ്ത്രജ്ഞന്‍റെ
ഭൂതക്കണ്ണാടിക്കപ്പുറം മാത്രം.
അക്ഷരക്കൂട്ടുകളില്ലാത്ത
ആ വാക്കിലേക്ക് യാത്ര.
നഷ്ടകുണ്ഡലങ്ങളുടെ
മനസുകളെ
ചരിത്രത്തിനു പോലും വേണ്ടന്ന്
പലതവണ
തലതിരിച്ചു വായിച്ചുകുഴ‍ഞ്ഞു.

എങ്കിലും
ബീഡിക്കറപുരണ്ട
കറുത്ത ചുണ്ടില്‍
വ്യാകുലതകളുടെ ചൂളം വിളി.
ഒടുങ്ങുന്നവന്‍റെ ഭയം
വിട!

ഇവിടെ,
ഈ കാല്ചുവടിന്‍റെ ശൂന്യതയില്‍
കടല്‍പ്പാലം തീര്‍ന്നിരിക്കുന്നു.
ഇനി…………..